محبت به اهل بيت عليهم السلام و اولياء الله يكي از ويژگي هاي بارز شيعيان است. مهري كه خداوند متعال از اين بزرگان در دل ما جاي داده است بي حكمت نبوده و در آخِر، موجبات سعادت فرد را فراهم خواهد نمود. روايات فراواني در اين باب موجود است كه خواندن آن خالي از لطف نيست.
سعيد بن يسار گفت: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: مگر دين بجز محبت و دوستى است؟ خداى عزّ و جلّ- مىفرمايد: بگو اگر شما دوستدار خدائيد، پيرو من باشيد تا خداوند شما را دوست بدارد ( آل عمران 31 ) (الخصال/ترجمه فهرى/ ج1) خداوند متعال مىفرمايد: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى (شوري 23) و اميرالمۆمنين سرور ذوى القربى است. (كشف اليقين/ ترجمه آژير) و دين جز دوستي خدا و محبت اهل بيت، چيز ديگري نيست و اين دوست داشتن امري فراتر از يك احساس است.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: خدا را دوست داريد به خاطر نعمتهايى كه به شما داده و مرا هم دوست بداريد چون خدا مرا دوست دارد و اهل بيت مرا نيز دوست بداريد چون من آنها را دوست دارم.(علل الشرائع/ترجمه ذهنى تهرانى ج1 ) رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: كسى كه مىخواهد به ريسمان محكم خدا كه حضرتش در قرآن از آن ياد كرده چنگ بزند بايد على بن ابى طالب عليه السّلام و حسن و حسين عليهماالسّلام را دوست بدارد چه آنكه خداوند متعال از فوق عرش اين دو را دوست دارد.(كامل الزيارات/ترجمه ذهنى تهرانى)
امام صادق عليه السّلام فرمود: دوستان ما سه گروهند: گروهى كه ما را در ظاهر دوست دارند ولى در باطن دوستمان ندارند و گروهى كه ما را در باطن دوست دارند ولى در ظاهر اظهار دوستى نمىكنند و گروهى كه هم در ظاهر دوست دارند و هم در باطن. و اينان دوستان درجه يك ما هستند، اينان آب زلال و گوارا نوشيدند و به تأويل قرآن پى بردند و از فصل خطاب و سبب اسباب اطلاع حاصل كردند. و اينان گروه طراز اول هستند، فقر و نيازمندى و بلاهاى گوناگون سريعتر از تاختن اسب بر سر ايشان بتازد، سختى و تنگدستى آنان را فراگيرد و لرزان شوند و دچار فتنه گردند و زخمى و به خون خود غلطان در هر سرزمين دورى پراكنده شوند. به بركت وجود آنان خداوند بيمار را شفا دهد و فقير را توانگر كند و به بركت آنان شما يارى شويد و باران بر شما ببارد و روزى نصيبتان گردد، آنان از نظر تعداد كم هستند ولى به منزلت و اهميّت نزد خدا، بزرگ باشند.
گروه دوم كه مرتبه پاييناند، ما را در عيان دوست دارند و شيوه پادشاهان را در پيش گرفتهاند. زبانشان با ماست و شمشيرشان عليه ماست. گروه سوم كه مرتبه ميانه به شمار مىآيند، ما را در باطن دوست دارند ولى در ظاهر اظهار دوستى نمىنمايند. به جان خودم سوگند! اگر ما را [صادقانه] در باطن دوست مىداشتند بدون اينكه آن را آشكار اظهار نمايند، در شمار روزه داران روز و نمازگزاران شب بودند و اثر عبادت را در رخسارشان مىديدى و آنان اهل مسالمت و فرمانبردارىاند.
آن مرد عرض كرد: [با اين توضيحات] من در شمار دوستداران شما در عيان و نهان هستم. امام صادق عليه السّلام فرمود: دوستداران ما كه هم در نهان ما را دوست دارند و هم در عيان ويژگي هايى دارند كه به وسيله آنها شناسايى مىشوند. آن مرد عرض كرد: آن نشانهها چيست؟ امام عليه السّلام فرمود: چند نشانه است: نخست آن كه يكتاپرستى را به خوبى فهميدهاند و به دانش يكتاپرستى به طور كامل دست يافتهاند و پس از آن به ذات و صفات او ايمان دارند، سپس حدود ايمان و حقايق و شروط و تأويل آن را به دست آوردهاند. (تحف العقول/ترجمه حسن زاده) و اين است محبت حقيقي و راستين به اهل بيت نبي اكرم (صلي الله عليه و آله) نه صرف احساسي زودگذر و ناپايدار.
مردى خدمت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرض كرد: آيا محبّت على براى من نفعى دارد؟! فرمود: واى بر تو! هر كس او را دوست بدارد مرا دوست داشته، و هر كس مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته، و هر كس خدا را دوست بدارد خدا او را عذاب نمىكند. (أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم )
اسحاق بن عمّار نقل كرده مىگويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: معنى آيه شريفه (آيه 245 از سوره بقره) «كيست آنكه به خدا وام دهد، وام نيكوئى، پس خداوند آن را براى او چندين برابر كند» چيست؟ فرمود: اظهار محبّت و نيكى كردن به امام است. (پاداش نيكيها و كيفر گناهان/ترجمه ثواب الأعمال)
حضرت على بن الحسين(عليه السلام) از پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) نقل مىكند كه فرمود: محبت من و خاندانم در هفت جا كه هراس آنها بزرگ است، سود مىدهد: موقع مردن و در قبر و در هنگام برخاستن از قبر و هنگام گرفتن نامه اعمال و نزد حساب و نزد ميزان و نزد صراط. (الخصال/ترجمه جعفرى/ج2)
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله روزى به يكى از اصحابشان فرمودند: اى بنده خدا حب و بغض در راه خدا داشته باش و براى خدا محبّت و دشمنى نما چه آن كه به ولايت حقّ تعالى نخواهى رسيد مگر به همين و اساسا احدى طعم و مزه ايمان را نمىچشد مگر چنين باشد اگر چه نماز و روزهاش بسيار باشد و اكثر دوستىهاى مردم با هم دنيايى است، به خاطر دنيا و شئون آن با هم مودّت ورزيده و يك ديگر را مبغوض مىدارند و به طور قطع چنين حبّ و بغضى آنها را از محبّت و دوستى در راه خدا بىنياز نمىكند. مخاطب به حضرت عرض كرد: چگونه بدانم كه دوستى و دشمنى من در راه خداى عزّ و جلّ مىباشد و اساسا ولىّ خدا كيست تا دوستش داشته و دشمن خدا كيست تا دشمنش بدارم؟ پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله اشاره به على عليه السّلام نموده و فرمودند: آيا او را مىبينى؟ مخاطب عرض كرد: آرى. حضرت فرمودند: او ولى خدا است پس دوستش بدار و دشمنش دشمن خدا است پس او را دشمن بدار. سپس فرمودند: دوستش را دوست بدار اگر چه قاتل پدر و فرزندت باشد و دشمنش را دشمن بدار اگر چه پدر و فرزندت باشد.(علل الشرائع/ترجمه ذهنى تهرانى/ج1) و اين گونه است كه مي بايست مهر و محبتي را در دل راه داد تا ارزش اين وديعه بزرگ الهي را نزد انسان داشته باشد و چه محبتي بالاتر از محبت خدا و دوستدارانش.
مريم پناهنده
بخش اخلاق و عرفان اسلامي تبيان
منابع:
1.علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى / ج1
2.الخصال / ترجمه جعفرى / ج2
3.پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال
4. أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم
5. تحف العقول / ترجمه حسن زاده
6.كامل الزيارات / ترجمه ذهنى تهرانى
7. كشف اليقين / ترجمه آژير
8. الخصال / ترجمه فهرى / ج1
"آمده ايم با زندگي كردن قيمت پيدا كنيم
نه به هر قيمتي زندگي كنيم!"
آيت الله بهجت
مهم نيست كه قفلها دست كيه
مهم اينه كه كليدها دست خداست!
از ته دل دعا ميكنم كه شاه كليد تمام قفلها رو از خداوند هديه بگيريد.
آرامش محصول تفكر نيست
آرامش هنر" نينديشيدن" به انبوه مسائليست كه ارزش فكر كردن ندارد !
از شيخ بهايي پرسيدند:
سخت ميگذرد چه بايد كرد؟
گفت:خودت كه ميگويي سخت ميگذرد خدا را شكر كه ميگذرد و نمي ماند!!
كفش كودكي را آب دريا برد
كودك روي ساحل نوشت:
درياي دزد...
آن طرفتر مردي كه صيد خوبي داشت روي ماسه ها نوشت:
درياي سخاوتمند...
موجي آمد و نوشته ها را شست و دريا آرام گفت:
از قضاوت ديگران نهراس اگر ميخواهي دريا باشي!
حكمت باران در اين ايام ميداني كه چيست؟
آب و جارو ميشود بهر محرم كوچه ها !!